Błogosławiony Gender

  Pakowałam się właśnie na zimową wyprawę w nieznane gdy okazało się, że Estera ma gorączkę. Z dłuższego wyjazdu nici...Ale te krótkie, kilkugodzinne wchodzą w grę nawet wtedy, gdy dom zamienia się w szpital. Wystarczy (jak zwykle) wstać odpowiednio wcześnie i jeździć do upadłego zanim rodzina weekendowo  się wyśpi.

Stosując się do tej zasady mknę  raniutko ulicami Żyrardowa do lasu. Mam ze sobą dwie nowości: rękawice z foki (wiem, wiem, biedna foczka. Za to ciepła.) i jakieś ustrojstwo w kole, które podobno potrafi siłę moich mięśni na ładowanie komórki zamienić.  Jadę więc sobie ulicą i zerkam na telefon przyczepiony do kierownicy - faktycznie się ładuje! Ulica pusta, ale jakiś debil uparł się, że będzie jechał za mną i trąbił. Niech sobie trąbi - mam takie samo prawo przebywać na jezdni jak i on. A zimowe opony z kolcami zapewniają mi bezpieczeństwo - mimo lodu nie wywalę się i nie wpadnę w poślizg.

Samochód zrównuje się ze mną na światłach i otwiera się okno. Męska twarz uśmiecha się.

- Cześć, gdzie jedziesz w taki mróz? Minus jedenaście. Ty to masz samozaparcie..

Hm, skąd ja go znam? Nie wiem. Żyrardów jest na tyle duży, że czuję się w nim anonimowo, ale na tyle mały, że nie do końca chyba tak jest..

Tymczasem człowiek patrzy na mnie i czeka na odpowiedź.

W zasadzie po co jadę? Ludzie nie rozumieją. gdy mówię, że dla przyjemności. Konkret potrzebny!

Spoglądam na kierownicę...Jest!

- Telefon naładować chciałam. Wiesz, mam tu takie ustrojstwo w kole..

Męska twarz pokiwała z udawanym zrozumieniem. I mimo, że temat jest przecież interesujący, nie otrzymałam więcej żadnych pytań, a okno się zamknęło. Jeszcze chwilę staliśmy koło siebie, zanim pojawiło się zielone....

Dosłownie dwieście metrów dalej kolejny samochód trąbi. No cóż, sława mnie chyba czeka.. Nie odwracając głowy macham przyjaźnie lewą ręką. Samochód zrównuje się ze mną, otwiera się szyba...

- a ty kurwa Chuju nie wiesz, że tu jest zakaz dla rowerów?

Wiem. I czasami  celowo go bojkotuję. Cóż to bowiem za zakaz, jeśli ścieżka rowerowa jest niewydzielonym kawałkiem niezbyt szerokiego chodnika dla pieszych a do tego z przeszkodami w postaci słupów i drzew na samym jej środku? Nie ma tu zresztą powodu, dla którego rowery nie mogłyby jeździć po ulicy - jest szeroka i z niezbyt dużym ruchem. A teraz, w sobotni poranek to tylko ten wulgarny osioł w czarnym samochodzie  tu jedzie.

- sam jest Pan Chujem - odburkuję i jadę spokojnie dalej.

Samochód przyspieszył i zajechał mi drogę. Drzwi od strony kierowcy się otworzyły i wysiadł człowiek mniej więcej w moim wieku. Jego postawa już od momentu wyprostowania się mówiła sama za siebie- szeroko rozstawione nogi i ramiona, zaciśnięta lewa pięść. Zdębiałam, ale zdołałam z siebie wydusić:

- będziesz się wstydził tego, co robisz...

Pan Chuj zamarł na chwilę. Widać było wyraźnie, że jego mózg  zaczął myśleć. Trwało to chwilę, ale w końcu mięśnie wyraźnie zwiotczały..

- Pizda! -  prawidłowo sklasyfikował moją płeć, po czym błyskawicznie wskoczył do samochodu i odjechał.

O Mój Ty Genderze! Jak się cieszę. że stworzyłeś mnie kobietą!